Stary muzyk

W kamiennym zamczysku zamieszkał muzyk stary,
Który świat przez różowe widział okulary.

Na piętrze miał sypialnię, łóżko kryte kocem,
Na parterze przy schodach porąbane kloce,

Do palenia w kominku, gdy nadejdą chłody
Oraz dla podgrzewania na herbatę wody.

W dni dżdżyste na zydlu zasiadał przy oknie,
Patrząc, jak witraże w kroplach deszczu mokną.

Słuchał. jak mu smartfon melodyjki śpiewa,
W rytm podmuchów wiatru, szarpiącego drzewa.

Czy życie po śmierci istnieje do pary,
Pytał piosenkę nucąc przy dźwiękach gitary.

Zamiast kostki do grania długopisu użył,
Który do tego celu wiele lat mu służył.

Pieniędzmi się nie martwił, miał ich zapas spory,
Z plantacji, hodującej w kropki muchomory.

Kupował je alchemik, by wyrabiać leki
Na zarazę wód czystych i oczyszczać ścieki.

Gdy nadszedł czas spoczynku, muzyk rzucił wszystko,
Opuścił starą farmę i kupił zamczysko.

Wiersz powstał z luźno rzuconych słów: witraż, krople, piosenka, okulary, smartfon, gitara, zydel, muchomor, długopis, piętro, koc, pieniądze, śmierć, życie, schody.