_

Poetka, przekorna panienka
Zakochana w kolorach i dźwiękach
Wszystko, co sercem poczuje
Słowami maluje, maluje…

Szmaragdem trawy i drzewa
Rubinem ogień jej śpiewa
Bursztynem słońce i kwiaty
Przestworza w szafiry bogate

Każdy z cudów natury
Może być pewny jej pióra
Nawet rosy kropelka
Tak niepozornie maleńka

Łowi gwiazd srebrne ballady
Księżyca miłosne porady
Wiatru piosenki zalotne
Chmur ciężkich powieści słotne

Radością barwy przesyca
Ważka jej wdzięku użycza
Drogą Mleczną dryfuje
I ciągle maluje, maluje…

_