_
Cały wszechświat zwiedził chłopiec,
Mały Książę z obcej gwiazdy,
Który bardzo chciałby dociec,
To co wie na Ziemi każdy.

Na planetach gadał różnych
Z Królem, Bankierem, Pijakiem,
Z Latarnikiem oraz  Próżnym,
Z Panem Starszym – Geografem.

Aż przyleciał do nas, w końcu
Wylądował na Saharze,
Spotkał żmiję w blasku słońca
I lisa oswoił w norze.

Dzięki nim zrozumiał Książę,
Że na świat się patrzy sercem,
Że to ono wszystkich wiąże,
Nie da zginąć w poniewierce.

Gdy to pojął nasz Wędrowiec,
To był kres jego podróży,
Przyjął jad żmii piaskowej
I powrócił do swej Róży.

_