–
Staszkowa decyzja

Koledzy Poeci, mam smutne przesłanie,
Staszek mi powiedział, że pisać przestanie.

Nie chcę w to uwierzyć, żal ściska za serce
Dusza się rozdziera w ogromnej rozterce.

Śledzę jego wiersze, słucham jak je czyta,
Jak do ich pisania zręcznie chwile chwyta.

Wszystkie nasze święta, ważne wydarzenia
Z wielką swadą , z rymem, kolejno wymienia.

Niedługo Dzień Kobiet, kto o tym napisze?
Jeżeli nie Staszek, to wsłucham się w ciszę,

Może baczne ucho złowi cień piosenki
Której nuty wyszły spod Staszkowej ręki?

Wiatr pochwyci tony i z dźwiękiem gitary,
Przypłyną spod Ełku melodyjne czary?

Nim decyzja Staszka życie nam odmieni,
Będę go prosiła żeby zdanie zmienił!

Bo bez jego wierszy jak Ziemia szeroka
Łza gorzka popłynie z niejednego oka …
–