_
Przy mojej cichej, zaczarowanej polanie,
Tuż za kłującym gąszczem kosmatych jałowców,
Ma Wodnik w leśnym jeziorku mieszkanie,
Lecz wśród roślin wodnych trudno jest go dostrzec.

Grążele płowo-złote zerkają ciekawie,
Kusząc w słońcu południa zapachem jabłkowym,
Czy ktoś brodzi przy brzegu w podtopionej trawie,
Do poznania tajemnic jeziorka gotowy.

W tafli wody spokojnie odbija się niebo,
Każdego więc widok niezwykły zaskoczy,
Gdy ujrzy w toni, tu prawdziwej odwagi potrzeba,
Zamiast swoich, szmaragdowe, wodnikowe oczy…
_

_