_
Z końcem września, nim lato ze słotą odpłynie,
U Leluszów w ogrodzie kwitną georginie,
Tysiące odmian, to dla nich za mało,
Będą kusić kształtami,  nawet jesień całą.

Wielkie,  pomarańczowe kaktusowe kwiaty,
Ozdobą są niezwykłą niejednej rabaty,
Różowe i fiołkowe, puszyste pompony,
Płyną nocą powietrzem, jak świetlne lampiony.

Półkaktusowe zjawiska o różnych odcieniach,
Tęczowym blaskiem na zagonach uroczo  się mienią,
Widzę  także karłowate z białymi płatkami,
Niczym gwiazdkami jest nimi cały krzak zsypany.

Są też  kremowe, czerwone, a nawet brązowe,
Jest ich tyle wokoło, że już tracę głowę,
Zanim w barwach utonę, jeszcze tylko wspomnę,
Że przy samym płocie kwitną żółte skromnie.

Co roku tu przybywam , gdy przyjdzie na nie pora,
Zanurzam się w kształtach, zapachach, kolorach,
Biegnę do ogrodu, nim gwiazda zblednie zaranna,
Od lat wszyscy wołają na mnie…  Daliowa Panna…
_